PRZEDSZKOLE NR 7 SIÓSTR SERAFITEK
POD WEZWANIEM ŚWIĘTEJ RODZINY w KRAKOWIE
POD WEZWANIEM ŚWIĘTEJ RODZINY w KRAKOWIE
Przedszkole nr 7
Sióstr Serafitek
Pod Wezwaniem Świętej Rodziny Kraków
Pod Wezwaniem Świętej Rodziny Kraków
O Przedszkolu
Krótki rys historyczny
Przedszkole Sióstr Serafitek przy ul. Grzegórzeckiej 40 w Krakowie
W roku 1914 powstała "Ochronka Świętej Rodziny przy ul. Grzegórzeckiej 40 dzięki staraniom i niezwykłej ofiarności ks. Józefa Rychlaka, proboszcza parafii Świętego Mikołaja w Krakowie.
Budowę domu prowadził sam Ksiądz Proboszcz przy wsparciu ze strony Gminy Miasta Kraków, Wydziału Rady Powiatowej, oraz ofiarności m.in.: Delegata Federowicza, hr. Antoniowa Płocka z Olszyn, Karoliny Frybert, p. Teofil Antos z Piasków i innych, którym dobro mieszkańców a w szczególności dzieci gorąco leżało na sercu.
Poświęcenia i otwarcia ochronki dokonał w dniu 25 marca 1914 roku ksiądz biskup Anatol Nowak, sufragan krakowski, przy licznym udziale miejscowych obywateli i osobistości miasta Krakowa.
Zgromadzenie Córek Matki Bożej Bolesnej "Serafitek" przysłało do prowadzenia ochronki, cztery siostry. Pierwszą przełożoną domu była Siostra Gabriela Kowalska. Mieszkańcy chętnie posyłali swoje dzieci do ochronki.
Po śmierci ks. Józefa Rychlaka w sierpniu 1919 roku ochronka znalazła się w trudnym położeniu finansowym i wtedy przyszedł z pomocą miejscowy katecheta ks. Jan Mac. W porozumieniu z ks. Biskupem Nowakiem zwołał dnia 22 stycznia 1920 r. zebranie obywatelskie, na którym dokonano wyboru Komitetu. Odtąd Komitet troszczył się o utrzymanie instytucji.
Oprócz ochronki prowadziły siostry pracownię krawiecką dla dziewcząt. Już w kwietniu 1916 r. Ks. Józef Rychlak prosił o przysłanie siostry do prowadzenie szwalni celem zajęcia się dziewczętami, które ukończyły Szkołę Ludową, aby je ocalić od złych wpływów, na co były narażone z braku zajęć. Jednak dopiero po jego śmierci w 1920 roku udało się otworzyć Pracownię Kroju i Szycia, która funkcjonowała jako prywatne kursy krawiectwa i bieliźniarstwa dla ponad 20 dziewcząt. Została zamknięta w 1950 roku z powodu zakazu władz oświatowych.
W budynku ochronki do 1938 roku na parterze znajdowała się kaplica, która służyła siostrom a w niedzielę również miejscowej ludności. Po wybudowaniu kościoła św. Kazimierza kaplica została urządzona na piętrze, a parter przeznaczono dla dzieci. Toteż w 1938 roku do ochronki zapisało się aż 106 dzieci. Po drugiej wojnie światowej zapisanych do ochronki było od 40 do 50 dzieci. Wspólnotę tworzyło siedem sióstr.
Troską sióstr były objęte dzieci i ich rodziny. Wiodącym było wychowanie religijne, patriotyczne i społeczne. Organizowano pogadanki na powyższe tematy.
Nadszedł dzień 2 listopada 1961 roku, kiedy została wydana decyzja o przejęciu Przedszkola przez państwowe władze oświatowe, która została wykonana w styczniu 1962 roku. Usiłowania ratowania przedszkola przed upaństwowieniem nie odniosły skutku. Siostry straciły pracę, a skoro chciały mieszkać na I piętrze zostały przymusowo wysiedlone w lipcu 1962 roku, mimo iż ludność Grzegórzecka z sympatią odnosiła się do Sióstr, ceniła ich pracę i poświęcenie dla dzieci. Protesty nie pomogły.
Dnia 5 lipca 1990 roku, na mocy decyzji władz państwowych o zwrocie własności, budynek przedszkolny został siostrom zwrócony. Stan techniczny budynku wymagał kapitalnego remontu, którego część udało się wykonać podczas wakacji. Dnia 1 września 1990 roku dzieci mogły rozpocząć rok szkolny. Obecnie przedszkole jest dwuoddziałowe. Domowa kaplica służy zarówno siostrom jak i dzieciom. Do przedszkola uczęszcza 50 dzieci, a personel tworzą siostry przy współpracy z osobami świeckimi.
Obecnie w domu zakonnym przy ul. Grzegórzecka 40 - 5 sióstr tworzy wspólnotę zakonną.
Nasza posługa to: